Hornets' History

Discussion in 'New Orleans Pelicans' started by starman85, Mar 16, 2004.

  1. starman85

    starman85 JBB JustBBall Member

    Joined:
    Dec 5, 2003
    Messages:
    1,381
    Likes Received:
    0
    Trophy Points:
    36
  2. Fartman

    Fartman JBB JustBBall Member

    Joined:
    Oct 14, 2003
    Messages:
    112
    Likes Received:
    0
    Trophy Points:
    16
    That history is way too short i made a website about the hornets a year ago and i looked in many places and wrote a two time longer one, this one hasn't got all the interesting facts, i would show you the history but it's in polish so you won't understand that too much
     
  3. starman85

    starman85 JBB JustBBall Member

    Joined:
    Dec 5, 2003
    Messages:
    1,381
    Likes Received:
    0
    Trophy Points:
    36
    That sounds awesome. Anyway you can translate bits and pieces of it? There's this site called babelfish, here's a link: http://babelfish.altavista.com/ , maybe you can translate the site using that and give us a link. That would be very cool, especially if you go in depth about the history. I remember most of the Hornets' history vividly, but I never tire of reading it.
     
  4. Fartman

    Fartman JBB JustBBall Member

    Joined:
    Oct 14, 2003
    Messages:
    112
    Likes Received:
    0
    Trophy Points:
    16
    Starman u should have some Hornets history on your avatar man hahah [​IMG] yeah i can see what i can do with the history, i used a lot of stuff to make it i can shouw u the length here look


    Rok powstania: 1988-89

    Trenerzy: Dick Harter (1988-90)
    Gene Litles (1990-91)
    Alan Bristow(1991-96)
    Dave Cowens (1996-98)
    Paul Silas (98-do dzis)

    Zastrzezone Numery: #13 Bobby Phills

    Wlasciciele: George Shinn
    Ray Woolrige
    Bob Bass

    Pierwszorudnowe Wybory w Drafcie

    1988- Rex Chapman Kentucky 8
    1989- J.R Reid North Carolina 5
    1990- Kendall Gill Illinois 5
    1991- Larry Johnson UNLV 1
    1992- Alonzo Mourning Georgetown 2
    1993- Greg Graham Indiana 17
    Scott Burrell Connecticut 20
    1994- NIKT
    1995- George Zidek UCLA 22
    1996- Kobe Bryant Lower Merion (HS) 13
    Tony Delk Kentucky 16
    1997- NIKT
    1998- Ricky Davis Iowa 21
    1999- Baron Davis UCLA 3
    2000- Jammaal Mgloire Kentucky 19
    2001- Kirk Haston Indiana 16
    2002- NIKT

    Ciekawsze Informacje na temat zespołu

    - Maskotka "Hugo" została stworzona przez c?rke Tim'a Hensona tw?rcy The Muppet Show
    - O powstanie Klubu w Charlotte George Shinn walczył już od maja 1985 roku
    - Kreator Mody Alexander Julianwymyslij Stroje i opracował kolory w jakich Hornets grali w Charlotte
    - Jerrell Caskey z firmy Hendricks Sports wymyslił logo Hornets
    - Pierwszym wyborem Hornets w Expansion Draft był Dell Curry kt?ry grał w Hornets przez kolejne 10 lat
    - Pierwszy mecz W Coliseum został rozegrany był 4 Listopada z Cleveland Cavaliers. Cavs wygrali ten mecz 133-93

    HISTORIA HORNETS

    1988-89 (20-62) PROFESJONALNA KOSZYKOWKA W POLNOCNEJ KAROLINIE

    Zesp?ł Szerszenie dołączył do NBA pod koniec lat 80-tych. W tym samym roku do "najlepszej ligi koszyk?wki swiata" dołączył r?wnierz zesp?ł z Florydy Miami Heat. Gdy nowe zespoły dołączaja do ligi przeprowadzany jest tzw. Expansion Draft, polega to na tym ze kazdy z zespoł?w NBA muszą oddac paru zawodnikow do nowopowstałych drużyn. Szerszenie wybrali w tym drafcie zawodnik?w ktorzy pozniej okazali sie dobrymi podporami zespołu. W taki spos?b w Charlotte pojawił sie bardzo dobrze rzucający za 3 punkty Dell Curry oraz najnizszy zawodnik wszechczasow Muggsy Bogues (159cm)oraz Europejczyk Kelly Tripucka. W Drafcie jako pierwszego zawodnika w swojej historii wybrali oni z numerem 8 Rexa Chapmana. Mimo to Hornets przegrali 62 mecze a wygrali tylko 20. W domu wygrali 12 meczy a przegrali 29 wiec nawet na własnym boisku nie grali za dobrze, na wyjezdzie wygrali 8 a przegrali 33 mecze. Głownymi strzelcami zespołu byli K. Tripucka 22.6 pkt oraz R.Chapman 16.9 pkt oraz Robert Reid 14.7pkt.Drużynę prowadził trener Dick Harter. Hornets nie dostali sie do Playoffs. Mimo wszystko Szerszenie zagraly i tak lepiej od innego pierwszorocznego zespołu Heat zakończyli sezon z bilansem 15-67.


    1989-90 (19-63) DRUGI SEZON

    Po pierwszym niezbyt udanym sezonie do zespołu dołączyło paru nowych zawodnik?w. W drafcie wybrany został z 5 numerem z College'u North Carolina J.R Reid. Młody power Forward był w tym sezonie najlepiej zbierającym piłki zawodnikiem Hornets. Kelly Tripucka, Dell Curry, Muggsy Bogues i Rex Chapman byli po raz drugi trzonem drużyny, podczas sezonu do Charlotte przybył Armon Gilliam. Dwał on zespołowi przede wszystkim zbi?rki (529 reb) i punkty (18.8 ppg). Władze klubu juz miały pewny pomysł na tworzenie młodego zespołu. Lecz niestety bilans po tym sezonie był o jedna przegraną gorszy od zeszłorocznego. Hornets wygrali tylko 19 z 82 meczy, za co swoja posada musiał zapłacić Dick harter zwolniony po 40 meczach, w czasie ktorych Szerszenie zaliczyły tylko 8 zwycięstw. W daleszej cześci sezonu szkoleniowcem został Gene Littles, kt?ry nie sprawił się o wiele lepiej przegrał 31 meczy wygrywając tylko 11. W tym sezonie Muggsy Bogues był 4 w kategorii asyst kt?rych zdobywał średnio 10,7 na mecz, przed nim były takie znakomitości koszyk?wki jak Kevin Johnson, Magic Johnson I John Stockton. Mimo posiadania paru naprawde solidnych i dobrych w innych kategoriach zawodnik?w Hornets Znowu nie dostali sie do Playoffs, ale było już wiadomo, że są na dobrej drodze do osiagnięcia jakiegoś sukcesu w przyszłosci. Najwiecej punkt?w zdobywali Gilliam (18,8ppg), Chapman (17,5ppg) oraz Dell Curry (16,6ppg). Po raz kolejny Hornets nie byli potęga ani w domu ani na wyjezdzie. U siebie wygrali 13 meczy a 28 przegrali a na wyjeździe wygrali tylko 6 meczy, a 35 przegrali.

    1990-91 (26-56) MECZ GWIAZD W CHARLOTTE

    Gdy w lidze zaczynała sie era panowania wielkiego Michael'a, w P?łnocnej Karolinie nadal pracowano nad stworzeniem zespołu kt?ry m?głby sie liczyć w NBA. W drafcie Hornets wybrali z numerem Kendall'a Gill'a z Uniwersytetu Illinois. Gł?wny lider zesp?łu pod względem zbi?rek Armon Gilliam rozegrał w Hornets w tym sezonie tylko 25 meczy po czym został sprzedany do Philadephii za Mike'a Gminski'ego. Zesp?łtym razem przez cały sezon prowadził Gene Littles. Przed sezonem Hornets podpisali wieloletni kontrakt z zawodnikiem New York Knicks Johnny'm Newman'em. To właśnie Newman był liderem zespołu w punktach (16,9 ppg). W zbi?rkach już po raz drugi kr?lował młody J.R Reid (502reb) jak rownież nowy zawodnik kupiony za Gilliam'a Mike Gminski (582 reb) rownież bardzo dobrze zbierał Kenny Gattison. Solidny sezon rozegrał r?wnież debiutant Kendall Gill. Gill zagrał w 81 meczach zdobywając średnio 11 ppg, dzięki jego dobrej postawie po sezonie Hornets podpisali z nim wieloletni kontrakt. Troche gorszy sezon miał Kelly Tripucka kt?ry zdobywał juz tylko po 7.0 pkt na mecz. Chapman mimo straty 12 meczy z powodu kontuzji zdołał dodac swoje srednio 17,7 punkta. Dell Curry rozegrał trochę gorszy sezon zdobywając 10,6 ppg. Rozgrywający Muggsy Bogues podczas 81 meczy zdobył 669 asyst co było wynikiem gorszym o 200 asyst od zaliczonego sezon wcześniej. Mimo tych wszystkich dodatnich składnik?w dzięki kt?rym było widać ze w końcu coś dobrego zaczyna sie dziać w młodym zespole nie osiągnieli oni sukcesu. Wygrali tylko 7 meczy więcej co raczej nie nastawiało działaczy klubu optymistycznie. Zesp?ł po sezonie regularnym miało bilans 26 wygranych i 56 przegranych. Już Hornets lepiej grali u siebie zwyciężajac w 17-tu z 41 meczy, niestety poza własna hala znowu tragedia wygrali tylko 9 z 41 meczy.Sezon był klapa i za to własną "głową" zapłacił trener Gene Littles. 11 Lutego 1991r w Hali Coliseum odbył sie All Star Wekend. W sobote odbył się konkurs wsad?w; jednym z "dunker?w" był Rex Chapman. Rex uczestniczył w konkursie już drugi rok z rzędu, jego umięjetności w pakowaniu piłki znane były już od dawna. Wczesniej w swojej karierze Chapman wygrał konkurs Mcdonalds'a, Lecz w Konkursie w Charlotte doszedł tylko do p?łfinał?w. Jego wsad w pierwszej rundzie zdobył aż 49,7 punkta co było najwyższym wynikiem w tej rundzie. Konkurs wygrał Dee Brown z Bostonu a głownym wsadem pokazywanym z tego meeczu jest jak Dee Brown zasłania sobie oczy ręką podczas lotu. Konkurs rzut?w za 3 punkty wygrał zawodnik Bulls Craig Hodges triumfator wczesniejszej edycji.
    W gł?wnym meczu Wsh?d pokonał zach?d dwoma punktami, mecz był zaciety, a najciekawsza była walka Michael'a Jordan'a (Bulls) oraz Charles'a Barkley'a (76ers) zwycięsko z tej walki wyszedł ten drugi zdobywając MVP tego meczu. Zdobywając 17 punkt?w i 22 zbi?rki.

    1991-92 (31-51) POCZATEK ERY LARRY'EGO

    Ten sezon w Historii klub Hornets określa sie jako rozpoczęcie nowej ery. Po niezbyt dobrych trzech pierwszych sezonach nareszcie dla Hornets nastała światłość. Hornets po sezonie 90-91 wylosowali pierwszy wyb?r w drafcie NBA co oznaczało, że mogą wybrać najlepszego zawodnika Akademickiego. Zdecydowali sie na 21-letniego silnego skrzydłowego z College'u UNLV. Wyb?r Padł na Larry'ego Johnsona,kt?ry okazał sie strzałem w dziesiątke. Gene Littles w team'ie zajął nowopowstałą pozycje - stał się specialnym asystentem właściciela. Posadę głownego trenera objął Alan Bristow dotychczasowy Vice presydent ds Koszyk?wki, a wcześniejszy asystent trenera Denver Nuggets. Zatrudniono nowego asystenta trenera był nim Bill Hanzlik z Denver. W ten spos?b pr?bowano stworzyć coś zupełnie nowego. Rex Chapman podpisał przedłużenie kontraktu, a umowe podpisano z wolnym agentem John'em Crotty'm. Crotty nie rozegrał nawet jednego meczu dla Hornets ponieważ został wyrzucony jeszcze przed rozpoczęciem sezonu. I takim składzie Hornets przystąpili do sezonu odnowieni i z planami na przyszłości. Debiutant Larry Johnson rozegrał bardzo dobry sezon. Miał bardzo dobre warunki fizyczne (201 cm, 118kg). LJ zdobywał dużo punkt?w (19,2 ppg) oraz zbi?rek (899 reb). Larry prowadził Hornets do zwycięstw, a takze uzyskał indywidualne wyr?żnienie za sw?j pierwszy sezon , a mianowicie dostał nagrode "Rookie of the Year". Wystąpił r?wnież w konkursie wsad?w podczas weekendu gwiazd w Orlando, Johnson się zaprezentował bardzo dobrze, pierwsze dwie rundy wygrał dużym prowadzeniem, niestety w finale przegram z Cedric'iem Ceballos'em Liderami troche przebudowanych Hornets byli jak zwykle Muggsy Bogues (asysty) i Dell Curry (punkty). Muggsy po raz drugi znalazł się wsr?d najlepiej podających zawodnik?w ligi. Był on czwarty w tej kategorii w NBA wyprzedzili go Tim Hardaway (Warriors), Kevin Johnson (Suns) oraz John Stockton (Jazz). Curry zdobywał 15,7 ppg i jak zwykle bardzo dobrze rzucał za 3 punkty, znalazł się w pierwszej 10-tce w tej kategorii. Młody elektryzujący duet stworzyli Kendall Gill (20 ppg) i Larry Johnson (19,2 ppg) wspomagali ich w/w Curry i Bogues jak rownież "Człowiek od Zbi?rek" J.R Reid, kt?ry zagrał w 51 meczach, 30 opuścił z powodu kontuzji plec?w. Rownież dużo zbi?rek zdobywał Kenny Gattison mial ich 580. 27 Grudnia Rex chapman dotychczasowy jedn z lider?w Hornets odznał kontuzji przez ktorą rozegrał tylko 21 spotkań w sezonie dlatego już 19 Lutego został sprzedany do Washington Bullets w zamian za Tom'a Hammonds'a. Johnny Newman głowna z podp?r zespołu rok wczesniej (81 meczy 16,9 ppg 254 reb) doznał rownież kontuzji złamania kości w prawej ręce przez co musiał opuścić 27 meczy sezonu, ale mimo to i tak był czwartm strzelcem Szerszenii. Sezon mimo wszystko można było uważać za udany ponieważ Hornets sukcesywnie z sezonu na sezon mieli coraz lepszy bilans w NBA. Sezon 1991-92 zakończyli z bilansem 31-51 i z 6-tym miejscem w Central Division. W domu wygrali 22 mecze a przegrali tylko 19 czyli tym samym pierwszy raz w historii mieli dodatni bilans gier w domu. Na wyjezdzie jednak znowu była tragedia wygrali tylko 9 meczy z 41. I po raz kolejny Szerszenie nie zakwalifikowali się do Playoffs. Z tego sezonu m?gł się najbardziej cieszyć Larry Johnson zdobywał dużo punkt?w, zaliczał dużo zbi?rek, został wybrany jako pierwszy w drafcie i zdobył tytuł najlepszego debiutanta sezonu.

    1992-93 (44-38) POWITANIE MOURNINGA

    Po sezonie znowu nadszedł czas loterię draftową tym razem pierwsi wybierali Orlando Magic. Do ich szereg?w dołaczył center Shaquille O'Neal. Szerszenie wylosowały możliwość wyboru drugiego zawodnika tego draftu. Z tak wysokim wyborem Hornets pozyskali centra z college'u Georgetown. Był nim Alonzo Mourning, tak jak inni dawni zawodnicy Hoyas: Dikembe Mutombo i Patrick Ewing tak samo i Alonzo z NCAA wyni?sł bardzo dobre umiejętności obronne. Miał on razem z Johnson'em stworzyć idealny młody duet. Muggsy Bogues,J.R Reid i Mike Gminski przedłużyli kontrakty z zespołem. Po rozpoczęciu sezonu podpora zespołu Johnny Newman doznał kontuzji w zwiazku z tym zesp?ł wzmocniono podpisując kontrakt z David'em Wingate'm. 9 grudnia J.R Reid został sprzedany do San Antonio za Sidney'a Green'a i wyb?r w drafcie 93. Sezon upłynął pod znakiem elektryzującego młodego duetu Mourning'a i Johnson'a. Johnson przez cały sezon pracował jak koń; prowadził w NBA pod względem minut 3,323 podwyższył ilość zdobywanych punkt?w do 22,1 ppg jak i zbi?rek 10,5 rpg. Dzięki swojej wspaniałej grze zapenił sobie możliwość wystąpienia w meczu gwiazd. W ten spos?b stał sie pierwszym graczem Hornets, kt?ry dostąpił zaszczytu gry w meczu gwiazd w pierwszej piątce. Alonzo nie chciał odstawać od swojego o rok starszego kolegi. Zo' zaliczał 21 ppg oraz 10,3 rpg co było wynikiem dość zbliżonym do Larry'ego. Dopełnieniem tych młodych gwiazd byli jak zwykle weterani Bogues i Curry. Muggsy po raz kolejny był w 5 piątce najlepiej podających w NBA, a Curry zdobywał 15,3 ppg. R?wnież bardzo dobrze grał w 69 meczach Kendall Gill kt?ry zdobywał 16,9 ppg. Alan Bristow doprowadził Hornets do pierwszego tak dobrego sezonu w historii. Złożyło sie na to pierwszy występ szerszenia w meczu gwiazd, pierwszy bilans powyżej 35 wygranych i najważniejsze - awans do playoffs. W sezonie zasadniczym Hornets wygrali 44, przegrywając 38 meczy. W domu wygrali 22, a przegrali 19 meczy dokładnie taki sam bilans mieli na wyjeździe. Po tak dobrym sezonie dostali się do Playoffs. W pierwszej rundzie Hornets spotkali się z Celtics, poszło dość gładko, przegrali tylko jeden mecz 101:112. Pozostałe 3 wygrali wynikami 99:98, 89:119, 103:104. W sercea fan?w najbardziej zapadł ostatni mecz wygrany rzutem r?wno z syreną końcową. Rzut ten wykonał Alonzo Mourning, kt?ry popisał sie rzutem z odległości 20-tu st?p. W drugiej rundzie Szerszenie spotkały sie z New York Knicks. Prowadzeni przez Ewing'a, Starks'a i Anthony Mason'a Knick pokonali Hornets w pięciu meczach z czego Hornets wygrali tylko jeden mecz po dw?ch dogrywkach w własnej hali.

    1993-94 (41-41) ZMIANA NASTROJU

    Po pełnym entuzjazmu sezonie nastał gorszy rok dla już kompletnego zespołu. W drafcie Hornets z 17 numerem wybrali Greg'a Grahama, a z 20-tym numerem Scott'a Burrell'a. Jeśli chodzi o Burrell'a to szerszenie dokonały kolejnego przełomu w historii ponieważ Burrell stał się pierwszym zawodnikiem kt?ry został wybrany przez zesp?ł MLB (Baseball) i NBA. Przed sezonem doszło r?wnież do paru innych zmian najciekawszą z nch była sprzedarz Kendall'a Gill'a do Seattle Sonics dostali w zamian za niego Dana Barros'a i Eddie'go Johnson'a i najlepszy wyb?r draftu Sonics w 1994. Dana Barros,Sidney Lowe i Greg Graham zostali oddani do Philadelphia 76ers za Hersey'a Hawkins'a. Szerszenie podpisali wieloletni kontrakt z Johnson'em. Od początku sezon upływał pod znakiem Kontuzji. 4 Listopada na liste kontuzjowanych zostali wpisani Scott Burrell (zbite prawe kolano) i David Wingate (operacja kolana). Johnny Newman został sprzedany po 18 meczach w kt?rych zaliczał 13 ppg za niego do Charlotte przybył Rumeal Robinson. A 30 Listopada gł?wna gwiazda Larry Johnson doznał kontuzji plec?w, kt?ra na zawsze zmieniła jego życie. Larry rozegrał tylko 51 meczy, a po powrocie z kontuzji nigdy już nie zadzwiał swoja grą tak jak przed kontuzją. Jesli tego miało być mało to kontuzji r?wnież doznał Alonzo Mourning, kt?ry przesiedział cały styczeń i luty jako kontuzjowany. Zesp?ł zdziesiątkowany przez kontuzje, wygrał 41 meczy. Liderami byli Alonzo Mournigng (60 g; 21,5 ppg; 610 reb) Larry Johsnon (50 g; 16.4 ppg; 448reb). Bardzo dobry sezon poraz kolejny zaliczyli Dell Curry (16,3 ppg) i Muggsy Bogues (10,1 as) jak r?wnież pozyskany Hersey Hawkins (14,4 ppg). Muggsy znowu był na liscie najlepszych asystent?w tym razem przegrał tylko z John'em Stockton'em. Dell Curry otrzymał nagrode Sixth Man Award (najlepszy rezerwowy NBA). Alonzo Mourning'owi udało sie uzyskać nominacje do występu w meczu gwiazd, ale z powodu Kontuzji nie m?gł wystąpić. Hornets wygrali w domu 28, a przegrali 13 meczy na wyjezdzie wygrali 13 aprzegrali 28 meczy.Sezon mimo wszystko nie był tragedią, ale po wspaniałym wcześniejszym sezonie apetyty fan?w były większe.

    1994-95 (50-32) WITAMY W KLUBIE 50 ZWYCIESTW

    Po troche gorszym sezonie nadszedł czas na powr?t do chwały. Hornets przed sezonem wybrali z 38 numerem drafu Darrin'a Hancock'a, za wybory w drafcie dostali od Wahington Bullets Michael'a Adamsa. Już nie młody Adams w ostatnich trzech sezonach z Bullets zaliczał dwucyfrową średnia punkt?w (18,1; 14,8; 12,1ppg) dosc dobry asystent miał być dużym wzmocnieniem Hornets. Fan?w jednak najbardziej cieszył przyjazd do P?łnocnej Karoliny Robert'a Parish'a. Parish wielka legenda NBA przed przyjazdem do Charlotte rozegrał już 18 sezon?w, Robert znany jako wspaniały center przez wyszystkie te lata zawsze zdobywał wiele punkt?w i zaliczał bardzo dużo zbi?rek. Wiadomo było jednak, że do Charlotte przyszedł tylko na emeryturę. Z takimi małymi wzmocnieniami Hornets weszli w sezon 94-95. Wyr?wnany skład plus 3 gwiazdy w osobach Johnson'a, Mourning'a i Hawkins'a doprowadził Hornets do rekordowych 50 zwycięstw. Po raz kolejny wspaniale grali Curry i Bogues weterani z Charlotte znani juz jako solidni zawodnicy z poprzednich sezon?w w tym uzyskali pomoc od Scott'a Burrell'a. Scott potroił swoja średnia zdobywanych punkt?w do 11,5ppg. Przez cały sezon wspaniale rzucał za 3 punkty, ale niestety doznał kontuzji przez kt?rą znalazł sie dopiero na 13 miejscu wsr?d najlepszych "tr?jkowicz?w". W "tr?jkach" jeszcze lepiej spisywali się Hersey Hawkins (6 na liscie nejlepszych) i Dell Curry (9 na liscie najlepszych). Muggsy jak zwykle był solidnym asystentem po raz kolejny był w najlepszej piątce asystent?w. Miał on 8,7 apg co było wynikeim tylko troszke gorszym od zeszłosezonowego. Jesli chodzi o statystyki to Alonzo Mourning był piąty pod względem blok?w z 2,92bpg. Hornets w statystykach wyglądali bardzo dobrze i tak samo było na boisku. Niestety Larry Johnson już tak nie zachwycał jak dawniej po ciężkiej kontuzji plec?w stracił wiele ze swojej szybkości, ale mimo to miał dobry sezon. Nie zagrał tylko w jednym meczu, zaliczał 28,8ppg oraz 7,2rpg. Lepszy był od niego tylko Mourning kt?ry miał 21,3ppg oraz 9,9rpg trzecim zdobywca punkt?w był Hersey Hawkins. Wspaniale rzucający za 3 punkty Hersey w sezonie miał średnio 14,3ppg i był gł?wna ostoją zespołu. Pozyskani przed sezonem Parish i Adams nie mieli zbyt dobrych statystyk. Parish zdobywał tylko po 4,8ppg ,ale w zespole byli inni ludzie od tego. Robert miał r?wnież dość średnią ilość zbi?rek, wiadomo było, że to już nie ten Robert z Celtics. Często kontuzjowany rozgrywajcy Michael Adams zagrał tylko w 29 meczach sezonu i nie pokazał się ze zbyt dobrej strony. R?wnież David Wingate miał średni sezon. Mimo kontuzji i paru zawod?w najważniejsi zawodnicy nie zawiedli w najważniejszych momentach. Skład z sezonu 94-95 był jednym z najlepszych skład?w w historii szerszenii. Dwaj młodzi gwiazdorzy (Johnson & Mourning) zostali wybrani do meczu gwiazd. Mecz ten odbył sie 12 Lutego 1995 roku w Phoenix, MVP został Mitch Richmond z Sacramento kt?ry zdobył 23 punkty i poprowadził zach?d do łatwego zwycięstwa. Zesp?ł wschodu w drugiej kwarcie miał okres 41-puntkowej kanonady kt?ra doprowdziła do wygranej zachodu 139-112. Scott Burrell wystąpił w konkursie "Long Distance Shutout" lecz nic wielkiego nie osiągnął. Scott był nawet nominowany do nagrony zawodnika kt?ry poczynił największe postępy w sezonie niestety nie wygrał tej nagrody, zdobył ją Dana Barros kt?ry miał ponad 20 ppg. Sezon był najbardziej udanym w siedmioletniej egzystencji w NBA. W domu Hornets wygrali 29 przegrywając 12, za to na wyjezdzie poszło im troche gorzej 21 zwycięstw i 20 przegranych. Po tak udanym sezonie na drużynę "wylano kubeł zimnej wody" team powracającego Michael'a Jordana rozgromił Hornets w czteromeczowej potyczce. Szerszenie były w stanie wygrac tylko mecz nr 2 we własnej hali. Mecze były dość wyr?wnane, ale z widoczna przewagą trzykrotnych mistrz?w z Chicago. No i po wielkim sezonie Hornets odpadli bardzo szybko i zakończyli pewną erę swojego zespołu ponieważ w wakacje na fan?w czekała wiadomość kt?ra zmieniła oblicze zespołu na zawsze.

    1995-96 (41-41) POZEGNANIE ZO, PRZYWITANIE GLENA

    Po tym sezonie nastąpiły wielkie zmiany w Charlotte. Alonzo Mourning pokł?cił się z klubem o sw?j kontrakt, w zwiazu z tym odrzucił ponad 20 milionowy kontrakt z zespołem i zażądał transferu. Dlatego własnie 3 Listopada Alonzo powędrował do Miami Heat razem z Leron'em Ellis'em i Pete'm Myers'em w zamian za Glen'a Rice'a, Matt'a Geiger'a i Khalid'a Reeves'a. Wcześniej Hornets w drafcie wybrali Centra był nim Jiri "George" Zidek z UCLA. Bob Bass (prezes do spraw koszyk?wki) wiedział już o tym ze bedzie trzeba sprzedać Alonzo, dlatego Zidek miał byc wzmocnieniem na pozycji centra. A jeszcze przed draftem z zespołu odeszli David Wingate i Hersey Hawkins - zostali oni sprzedani do Seattle za wyb?r w drafcie 96 i za znanego już w przeszłości Kendall'a Gilla. Kendall przez 2 sezony gry dla SuperSonics zdobywał 13 ppg, miał wspom?dz zesp?ł po stracie najlepszego strzelca (Mourning'a). Sezon sie rozpoczął - gł?wnymi strzelcami okazali sie nowopozyskany Glen Rice i Larry Johnson. Glen Rice był zawodnikiem bardzo dobrze znanym w NBA z powodu niesamowitego rzutu zza lini trzech punkt?w. Rok wcześniej zdobył nawet tytuł najlepszego "tr?jkowicza" podczas weekendu gwiazd. Jego umiejętności strzeleckie bardzo się przydały odmienionemu zespołowi. Kendall Gill nie powr?cił do zespołu na długo został sprzedany po 36 meczach w kt?rych zdobywał średnio 12,9ppg z Khalid'em Reeves'em do New Jersey za Kenny'ego Andreson'a. Kenny był bardzo potrzebny w związku z kontuzją Muggsy Bogues'a kt?ry rozegrał tylko 6 meczy. Malutki zawodnik zaliczył w sezonie tylko 2 asysty i 14 punkt?w. R?wnież Scott Burrell doznał kontuzji kt?ra wyeliminowała go z 62 meczy. Zesp?ł zdziesiątkowany przez kontuzję i pozbawiony swojej największej gwiazdy i tak dobrze się trzymał. Kenny Anderson w 38 meczach w Hornets zaliczył 8,3 asysty na mecz co dało mu 7 miejsce wsr?d najlepiej podających zawodnik?w ligi. Larry Johsnon zagrał w 81 meczach zaliczając 20,5 ppg. Jeden z najlepszych rezerwowych ligi Dell Curry zagrał w wszystkich 82 meczach, zdobywajac 14,5ppg .Zesp?ł walczył o Playoofs, jednak nieudało się. Szerszenie nie dostali sie na 8 miejsce kt?re zajeli Miami Heat. Szerszenie w domu wygrały 25 meczy przegrali 16, a na wyjeździe wygrali 16 meczy przegrywając 25. Po sezonie bez playoffs musiały nastąpić zmiany.

    1996-97 (54-28) KIM JEST DAVE???

    Zmiany nastąpiły bardzo szybko, od razu po zakończeniu sezonu z posadą pożegnał sie Alan Bristow trener kt?remu Hornets zawdzięczali najlepsze dotychczasowe sukcesy. Nasąpił zupełnie nowy czas w P?łnocnej Karolinie, pożegnano się z największą gwiazdą Hornets, Larry'm Johnson'em.Larry był pierwsza wielka gwiazdą Hornets to z nim wiążą sie piękne wspomnienia. To Larry jako pierwszy Hornet zagrał w All-Star Game, to Larry sprawił, że na Charlotte zaczeli patrzeć fani. Przez 5 sezon?w Johnson zdobywał średnio 19,6 punkta. No, ale to już stało sie historią, gdy do Charlotte przybył dawny zawodnik Celtics Dave Cowens. Nastąpił draft - Szerszenie jako sw?j 13 wyb?r zwerbowali Kobe Bryant'a jako 16 Tony Delk'a i w drugiej rundzie wybrali Malik'a Rose. Kobe Bryant był zawodnikiem 18-letnim kt?ry przybył do NBA ze szkoły średniej. Szerszenie nie dały mu możliwości pokazania swoich możliwości został szybko sprzedany do Los Angeles Lakers za centra Vlade Divaca. Wielka Szkoda Ponieważ Kobe okazał sie zawodnikiem wielkiego formatu i m?gł Hornets doprowadzić bardzo daleko. Mimo wszystko Vlade sie bardzo przydał w wypełnienu dziury jaka powstała sezon wcześniej po odejściu Mourning'a. 14 Lipca 1996 roku najciemniejsze koszmary kibic?w Hornets stały sie jawa ich ukochany Larry Johnson został sprzedany do New York Knicks za Anthony'ego Mason'a. Mason w sezonie 1994-95 dostał nagrode dla najlepszego rezerwowego. Był on bardzo twardy w walce pod tablicami i zaliczał dużo zbi?rek. Kenny Adnerson przed sezonem podpisał kontrakt z Portland Trail Blazers. Zesp?ł opuścił r?wnież Scott Burrell kt?ry zagrał tylko w 28 meczach dla Hornets ,przeszedł on do Golden State za Anthony'ego Goldwire'a. Goldwire p?źniej został sprzedany z George'm Zidek'iem za Ricky Pierce'a z Denver. Okazało się, że nowy trener i zmiany kadrowe zadziałały. Hornets rozegrali najlepszy z swoich dotychczasowych sezon?w. Hornets po sezonie zostali uznani najlepiej rzucającym zespołem za 3 punkty, przyczynili sie do tego przede wszystkim Glen Rice i Dell Curry. Glen Rice zaliczył tego roku najlepszy sezon w swojej karierze, był on pierwszy wśr?d najlepszych "tr?jkowicz?w" z liczba 207 trafionych na 440. Był r?wnież trzeci na liście najlepiej rzucających wyprzedziły go tylko taki znakomitości jak Michael Jordan (29,9ppg) i Karl Malone (27,4ppg). Glen zdobył w tym sezonie 2115 pkt i zaliczył średnia 26,8ppg, co było najlepszym rezultatem w historii ligi, jakby tego było mało to został r?wnież wybrany do meczu gwiazd. Jako rezerwowy 9 Lutego 1997 w Cleveland zawodnik ten zaliczył rekordowe 20 punkt?w(w jednej kwarcie), Jordan uzyskał pierwsze w historii mecz?w All-Star Triple Double. Jednak MVP tego meczu przypadło Glen'owi po tym jak 3 razy pod rząd celnie rzucił za trzy. W ten spos?b stał sie pierwszym zawodnikiem Hornets, kt?ry otrzymał MVP meczu gwiazd. Lecz nie samym Glenem Charlotte żyło - r?wnież Dell Curry, Vlade Divac, Antthony Mason, Ricky Pierce byli wysoko w klasyfikacjach zbi?rek, blok?w i "tr?jek". Dell Curry był 7 na liscie najlepiej rzucających za 3. Trafił on 126 na 296 rzut?w za trzy. Vlade Divac był r?wnież 7 tylko, że wśr?d najlepiej blokujących zawodnik?w ligi ze średnia 2,22bpg. Anthony Mason był na 3 miejscu wśr?d zbierających ze średnią 11,4rpg. Jeszcze Ricky Pierce pozyskany z Denver był 4 na liście rzut?w wolnych z 89% trafionych rzut?w. Tak dobry zesp?ł był skazany na sukces i takowy osiągneli - choć nie do końca. Wszystkie pozytywne czynniki sprawiły, że zesp?ł wygrał najwięcej spotkań w swojej historii. Sezon ukończyli na trzecim miejscu w Central Division. Charlotte Coliseum szerszenie uczynili swoja twierdzę w "Ulu" wygrali 30 meczy, a przegrali tylko 11 na wyjezdzie było troche gorzej wygrali 24 mecze przegrywając 17. Nadszedł czas playoffs. 24 Kwietnia(czwartek) Hornets podjeli sie walki z Knicks'ami w Nowym Yorku. Mecz wygrał zespoł Knicks pod wodzą Ewinga i Johnsona wygrali z Hornets 109:99. Drugi mecz w New York miał miejsce 26 kwietnia(sobota) znowu zwycięzyli Knicks 100:93. Gdy nadszedł dzień 28 kwietnia(poniedziałek) Hornets w końcu byli w swoim "Ulu", lecz niestety fani nie pomogli zespołowi i tak wielka gra przez cały sezon przerodziła sie w wielka porażke w ciągu 5 dni. Ostatni mecz zakończył sie wynikiem 104:95 dla Knicks.

    1997-98 (51-31) ŻEGNAJ MUGGSY, WITAJCIE BOBBY I DAVID

    Przed sezonem 97-98 Hornets pozykali 3 wolnych agent?w. Pozykali zawodnika Cleveland Cavaliers Bobby Phills'a kt?ry miał zdobywać punkty, David'a Wesley'a z Bostonu kt?ry miał zająć miejsce Bogues'a na pozycji rozgrywającego. J.R. Reid znany już dawny zawodnik szerszenii miał się zając zbi?rkami. Na samym początku sezonu Muggsy został sprzedany z Tony Delk'iem do Golden State za rozgrywającego B.J Armstrong'a. Ta pozykana tr?jka wspomogła w dużym stopniu zespoł. Phills i Wesley zawodnicy dotychczas średni zaliczyli bardzo dobry sezon. David zdobywał średnio 13 ppg 6,5 apg. Jak zwykle nie zawidli Rice, Mason i Divac, kt?rzy nadal byli bardzo wysoko w rankingach ligi. Glen Rice znowu wystąpił w meczu gwiazd w Nowym Yorku niestety nie powt?rzył swojego sukces sprzed roku. W ty meczu, az siedmiu zawodnik?w z zespołu wschodu zaliczło wiecej niż 10 punkt?w wśrod nich był r?wnież Glen kt?ry zdobył 14 punkt?w. Glen wystąpił r?wnież w konkursie rzut?w za trzy, lecz przegrał z Dale'm Ellis'em. Opr?cz występu w Meczu Gwiazd Rice znowu znalazł się na liście zawodnik? kt?rzy zdobywali najwięcej punkt?w, Glen był na tej liście na 7 miejscu z średnią 22,3 ppg. Lider Hornets był r?wnież na pierwszym miejscu wśr?d "tr?jkowicz?w". Wykonał on 130 rzut?w na 300. R?wnież wśr?d najlpszych po raz kolejny znalazł się Dell Curry kt?ry trafił 61 na 145 rzut?w za 3. Anthony mason na liście najlepiej zbierających był na 7 pozycji z 12,2rpg i razem z Divac'iem stworzyli bardzo dobry duet podkoszowy. Solidna rezerwą dla Divac'a był Matt Geiger kt?ry dobrze zbierał i zdobywał punkty. I tak oto Cowensowi udało się po raz drugi uzyskać bardzo dobry bilans z zespołem. Zesp?ł po raz drugi z rzędu zakończył rozgrywki na 3 miejscu w Central Division z Bilansem 51-31. W Coliseum Hornets wygrali 32 mecze przegrywając tylko 9 a na wyjezdzie wygrali 19 meczy przegrywając 22. Twardy zesp?ł Hornets dostał sie do Playoffs z 4 miejsca na wschodzie. W playoffs czekali na nich Atlanta Hawks. W Atlancie w tamtym czasie grali Steve Smith i Dikembe Mutombo walka Hornets z nimi była bardzo ciekawa. Pierwszy mecz wygrali Hornets 23 Kwietnia(czwartek) u siebie wynikiem 97:87. Drugi mecz u siebie Hornets r?wnież wygrali tym razem wynikiem 92:85. Mecz numer 3 kt?ry m?gł dać Hornets awans niestety szerszenie przegrały wysoko 96:64. Lecz przesądzili o awansie w meczu kt?ry sie odbył 1 Maja(piątek) wygrywając 91:82. Hornets po raz drugi przeszli do drugiej rundy Playoffs, lecz tam Chciago Bulls z Michael'em Jordan'em (kończącym wtedy po raz drugi kariere) pokonali Hornets w pięciu meczach. Szerszenie były w stanie wygrać tylko mecz numer 2 w Chciago dwoma punktami.

    1998-99 (26-24) LOCKOUT ZMIENIA HORNETS

    Sezon miał tylko 50 gier w zwiazku z trwającym pare miesięcy strajkiem zawodnik?w NBA. Szerszenie w drafcie wybrali Ricky Davis'a z 21 numerem. Zesp?ł opuścił gwiazdor Glen Rice. Tak samo jak w wypadku Alonzo Mourning'a poszło o kontrakt. Z Glen'em pojechał r?wnież J.r Reid. W zamian za tych dw?ch zawodnik?w do szerszenie przybyli Eddie Jones i Elden Campbell. Sprowadzenie Elden'a było bardzo ważne ponieważ przed sezonem Hornets opuścili Vlade Divac (Sacramento) oraz Matt Geiger (Philadephia). Gdyby tego było mało to jeszcze Anthony Mason doznał kontuzji kt?ra wyłączyła go z gry na cały sezon. Zmiany były potrzebne. Razem ze zmianami zawodnik?w z posadą trenera pożegnał sie Dave Cowens na kt?rego miejsce wszedł dotychczasowy asystent Paul Silas. Aby wypełnić luke po stracie zawodnik?w podkoszowych do zespołu zakupiony został Derrick Coleman. 1 wyb?r drafu z 1990 roku miał być gł?wna siłą podkoszową szerszeni. Zesp?ł niestety opuścił jednyny zawodnik z pierwszego składu Hornets. Dell Curry po 10 latach pożegnał się z P?łnocną Karoliną. Przed sezonem w Charlotte testowany był Percy Miller, znany r?wnież jako Master P. Master zagrał w paru meczach przedsezonowcyh i wywołał wielki szał w Charlotte. Niestety nie przetrzymał do rozpoczęcia sezonu. Gł?wnym zawodnikiem Hornets był pozyskany z Lakers Eddie Jones. E.J zdobywał średnio 15,6ppg i był na drugim miejscu w lidze w kategorii przechwyt?w zaliczając średnio 2,5 spg. Twardą gre prezentował Bobby Phills, kt?ry miał 14,3 ppg. Wesley, Coleman i Campbel r?wnież mieli dobry sezon. Niestety drużyna nie zakfalifikowała sie do Play-offs , przegrywając po raz kolejny walke o 8 miejsce na wschodzie z Miami Heat. Drużyna wygrała 26 meczy a przegrała 24. Silas zbudował zesp?ł na mocnych fundamentach wystarczyło tylko dobrze nim zarządzić.

    1999-00 (49-33) OSTATNIA DROGA BOBBY'EGO

    Po dużych zmianach personalnych i niezbyt udanym sezonie do drużyny uśmiechneło sie szczescie w losowaniu numer?w w drafcie Charlotte wylosowało bardzo wysoki numer 3. Wszyscy się spodziewali że zesp?ł będzie chciał dobrego centra w zwiazku z odejściem Divac'a sezon wcześniej. Lecz w związku ze zmianą w przepisach Hornets potrzebowali bardziej rozgrywającego kt?ry m?głby w przyszłości zastąpić David'a Wesley'a. I tak do zespołu zawitał Baron Davis. Zawodnik szybko pokazał, że to był bardzo dobry krok działaczy klubu. Głowne siły zespołu to powracający Anthony Mason, Eddie Jones, Elden Campbell i debiutant Baron Davis. Do zespołu dołączył r?wnież młody Eddie Robinson kt?ry był tajną bronią Silas'a podczas sezonu. Bobby Phills postanowił, że może siedzieć na ławce i poświęci sie dla dobra zespołu, w związku z tym, że Derrick Coleman i Anthony Mason byli tak znanymi zawodnikami, że żaden z nich by nie znosił siedzenia na ławce. Zesp?ł grał dość dobrze lecz niestety dwunastego stycznia wydarzyła sie wielka tragedia. Bobby Phills po porannym treningu przed meczem z Chicago razem z Davidem Wesleyem wsiedli w swoje samochody i zaczeli się ścigać na pobliskiej autostradzie. Bobby zderzył się z innym samochodem przy prędkości ponad 120 km/h. David Wesley przez pare tygodni nie odzywał się do nikogo. Po tej tragedii zesp?ł postanowił, że chce uzyskać sukces własnie dla Phills'a. Zaczeli nosić na koszulkach przyszyty numer Bobby'ego. A drużyna wycofała numer Bobby'ego tak, że nikt nie bedzie m?gł go używać w Hornets. Liderem w punktach był Eddie Jones 20 ppg, był r?wnież pierwszy w NBA wsr?d najlepiej przechwytujących zawodnik?w 2,67 spg, asystami zajmował się przede wszystkim Wesley 5,6 apg. Derrick Coleman miał jeden z najlepszych sezon?w od lat. Zdobywał dużo punkt?w (16,7 ppg) zbi?rek (8,5 rpg) i blok?w (1,76 bpg). Baron Davis zagrał w wszystkich 82 meczach i był twardą podporą z ławki, Baron stworzył super trio z innymi młodymi szerszeniami Eddie Robinson'em i Ricky Davis'a. To trio zostało nazwane przez kibic?w High Voltage (wysokie napięcie) za ich elektryzującą pełną szybkości grę. Ricky wystąpił nawet w konkurse wsad?w podczas meczu gwiazd zaprezentował się bardzo dobrze lecz niestety nie trafił ostatniego wsadu pierwszej rundy. Konkurs wygrał Vince Carter kt?ry zdeklasował rywali niewyobrażalnymi dunk'ami. W Meczu Gwiazd wystąpił Eddie Jones kt?ry został wybrany do pierwszej piątki reprezentant?w Wschodu. Sezon opr?cz wielkiej tragedii można zaliczyć do udanych. Szerszenie zakończyły go z bilansem 49 wygranych i 33 przegranych. W playoffs Hornets niestety wygrali tylko jeden mecz z zespołem Allen'a Iverson'a (Philadelphia 76ers).

    2000-01 (46-36) ERA BARON'A NADCHODZI

    Zesp?ł się po raz kolejny musiał się przegrupować. Akurat gdy wszystko zaczynało jakoś ze sobą wsp?łgrać okazało się, że Hornets nie mają dość pieniędzy aby przedłużyć kontrakt z Eddie Jones'em. W taki spos?b doszło do wielkiego transferu. Z Szerszeni odszedł Eddie Jones, Anthony Mason, Ricky Davis i Dale Ellis w zamian za nich z Miami przybyli Jamal Mashburn, P.J Brown, Otis Thorpe, Tim James i Rodney Buford. Najważniejszym ogniwamem tego transferu był Jamal Mashburn. Zawodnik wielkiego trio z Dallas kt?re stworzył z Jason'em Kidd'em i Jim'em Jackson'em. Jamal miał przede wszystkim zdobywać punkty. "Mash" sezon wcześniej zdobywał średnio 17,5ppg co miało być dobrym dodatkiem do gry w ataku Hornets. Za to P.J Brown znakomity pod tablicami sezon wcześniej zaliczał 7,5 rpg. Szerszenie w drafcie wybrali centra Jammal'a Magloire. Po tym jak sezon wcześniej zginął Bobby Phills, trzeba było wypełnić lukę po tej stracie. Paul Silas postanowił iż w pierwszej piątce bedzie grał Baron Davis, a David Wesley zostanie przesunięty na pozycje rzucającego obrońcy. Baron stał się rewelacją sezonu grał bardzo dobrze dostał się nawet do konkursu wsad?w w kt?rym pokazał ciekawe wsady. Pr?bował nawet wykonać wsad z opaską na oczach, ale nie udało mu się wejść do finału konkursu. Zagrał r?wnież w meczu debiutant?w. Do zespołu doszedł jeszcze młody Lee Nailon kt?ry był wybrany sezon wcześniej w drugiej rundzie draftu. Sezon był bardzo udany dla Mashburna, kt?ry rozegrał wspaniały sezon z średnią ponad 20ppg. Baron dodawał po 13 ppg i 7,3apg zachwycając NBA. Szerszenie doszły do Playoffs i od razu dokonali sensacji pokonali zespoł Miami Heat w 3 meczach w kt?rych Heat właściwie nie mieli nic do powiedzenia. 3 szybkie mecze i następna runda do walki przystąpili Milwaukee Bucks. Szerszenie miały możlwość nawet zagrania w finale konferencji, ale niestety po wyr?wnanej walce przegrali serie 4-3 i odpadli po bardzo dobrym sezonie.

    2001-02 (44-48) OSTATNI ROK W CHARLOTTE

    Cały sezon upłynął pod znakiem zapytania. Dotyczył on jednej ważnej kwestii: czy Hornets zostaną jeszcze w Charlotte czy nie ? Kierownictwo zespołu od paru sezon?w walczyło z miastem o budowe nowej hali dla zespołu ponieważ Coliseum było już przestarzałe. Przed sezonem z zespołu odszedł Eddie Robinson. Do Philadelphii sprzedano Derrick'a Coleman'a a za niego przybył do hornets George Lynch. Zesp?ł wzmocnili Stacy Augmon, Bryce Drew oraz Matt Bullard. Mashburn miał prowdzić zesp?ł razem z Baron'em na nieszczęście szerszeni Mashburn doznał kontuzji kt?ra wykluczyła go z gry na większą część sezonu. Po raz kolejny głownym zawodnikiem był młody Baron. Został on wybrany do meczu gwiazd w zamian za kontuzjowanego Vince'a Carter'a, Davis zaliczył tylko 2 punkty, popisując sie jednak efektownymi asystami. Lee Nailon przez dluższą część sezonu zastępował Mashburn'a w pierwszej piątce i robił to bardzo dobrze. Więcej czasu na parkiecie otrzymał r?wnież Jammal Magloire. Big Cat był solidną siłą z ławki. Pozyskany przed sezonem Lynch nie grał zbyt dużo z powodu kontuzji. Na początku sezonu dość dobrze prezentował się Campbell. Dobrze tez grał pozyskany przed sezonem Robert Traylor zawodnik kt?ry nie zrobił wielkiej kariery w NBA w tym sezonie dobrze zbierał. Po sezonie szerszenie weszły do Playoffs z przekonaniem, że mogą dojśc daleko w tym ostatnim sezonie w historii Charlotte. Pierwszą rundę przeszli gładko pokonując Magic 3:1. W drugiej rundzie niestety spotkali się z p?źniejszymi finalistami New Jersey Nets wygrywając tylko jeden mecz. I tak właśnie skończyła się historia występ?w zespołu Hornets w Charlotte ponieważ kolejny sezon miał już zostać rozegrany w Nowym Orleanie.


    Źr?dła
    -Official NBA Guide 2000-2001
    -Hornets History z Hornets.com
    -Gaston gazzette Trades
    -Karty NBA od 88-00 roku
     
  5. Midnight Green

    Midnight Green NFLC nflcentral.net Member

    Joined:
    Jun 11, 2004
    Messages:
    7,487
    Likes Received:
    0
    Trophy Points:
    36
    Whats up with this thread? I cant understand the post before mine...
     
  6. bbwTwinTowers

    bbwTwinTowers BBW Member

    Joined:
    May 26, 2004
    Messages:
    1,759
    Likes Received:
    0
    Trophy Points:
    36
    Yeah what is up with that post.
     

Share This Page